Mutlu Birey = Mutlu Toplum

Çoğumuz yaşamın hangi evresinde olduğumuza göre, derslere veya çalışıp para kazanmaya odaklı hayatlar yaşıyoruz. Bunların getirileri hayatımızda önmli bir yer teşkil etmekle beraber sadece bunlarla mutlu olmak pek mümkün değil. Belki biraz kişisel tatmin…

Ailemden öğrendiğim hayata dair en önemli şeylerden biridir başkalarını mutlu ederek mutlu olmanın da mümkün olduğu. Bazen küçük bir tebessüm ve içinizi kaplayan kocaman bir heyecanla buna uzaktan şahit olabilmek de belki en eğlenceli tarafı. Üstelik hepimiz biliyoruz ki gülmek kimyasal olarak insanı en fazla mutlu eden şeylerden biri.

Çok eskiden okumuştum İtalyan’ların Starbucks’a da model teşkil ettiği bilinen köklü bir kahve kültürü ve her köşe başında leziz kahve çeşitlerinin yudumlanabileceği kafeleri olduğunu. Bu kafelerde kahve içen yardımsever İtalyan’lar hesabını öderken bir kahve fazla ödermiş. Garson da barın arkasındaki panoya bir kahve resmi asarmış. Buna “Askıda kahve” deniyormuş. Kahvenin parasını ödeyemeyecek birisi geldiği zaman eğer varsa “Askıdan kahve lütfen.” diyerek ücretsiz kahvesini ısmarlar ve belki soğuk bir kış gününde başkasının yardımıyla ısınabilirmiş.

Bundan esinlenilerek ülkemizdeki bazı fırınlarda da “Askıda ekmek” uygulaması yapılmıştı fakat zannediyorum artık uygulanmıyor.

Fikir Atölyesi‘nden Tunç Kılınç, çok basit ama güzel bir fikirle çıkmış mutlu ederek mutlu olma yoluna. Kendi deyimiyle “Faili Meçhul Kıyak“lar yapıyor.

Tabii ki kendisi bu açıdan yaklaşmamış olaya fakat “Neden FMK Hareketi’ni destekleyeyim” diyenlerin kafasını karıştıracak bir çift sorum var:

Mutlu toplumlar mutlu bireylerle mümkün değil midir?
Öyleyse neden en bencil bireyler biz olup sırf kendi mutluluğumuz için başkalarını mutlu etmiyoruz?