Akıllı Bir Strateji Olarak Vazgeçme

Benim en çok etkilendiğim yerdi Seth Godin‘in Dip kitabında yer alan 58. sayfadaki Dough’un hikayesi. “Dip’e Vurduğunuzda Zirveden Başka Gidecek Yeriniz Kalmaz!” başlıklı yazımda da bahsetmiştim, kariyerime önemli ölçüde ışık tutacaktır Godin’in bu büyük tüyosu. Size de faydası dokunması dileğiyle…

Dough henüz yeni bir terfi daha aldı. Indiana’da bir yazılım firmasında çalışıyor ve geçen 14 yıl boyunca bu firmada çok çeşitli görevlerde çalıştı. İlk 7 ya da 8 yıl boyunca Dough iş geliştirme ve satışta çalıştı. Bir müddet için Microsoft ile sözleşmesi vardı ve her 6 haftada bir ya da o civarlarda Washington, Redmond’a uçtu. Bu ailesi için zordu ancak o gerçekten işine odaklanmıştı ve gerçekten de işinde iyiydi.

İli yıl önce Dough büyük bir terfi aldı. Çalıştığı bölgenin tüm sorumluluğu, tam 150 kişi onun yetkisine verildi. Bu bölge firmanın ikinci büyük koluydu. Dough iştahla işe atladı. Yolculuklarda eskisinden daha fazla vakit harcamaya başlamasının yanı sıra iç yönetim meselelerini yürütmede oldukça iyi iş çıkarttı.

Bir ay önce, bir takım iyi nedenlerden ötürü, Dough yatay bir terfi daha aldı. Aynı düzeyde ama kendisine rapor verecek olan yeni bir grup analist var. Şimdi artık stratejik ortaklık konusunda yetkilendirildi. Etrafında kendisine saygı duyuluyor, öncesinde neredeyse her işi yapmıştı ve şimdi çok da para kazanıyor.

Ona “Burada uzun bir zaman geçirmişsin dostum” dediğinizi hayal edin.

Dough şöyle cevap verecektir: “Evet, 14 yıldır buradayım ama 7 farklı görevde bulundum. Buraya geldiğimde iş daha yeni kurulmuştu ama şimdi Cisco’nun bir koluyuz. Şimdi daha başka güçlüklerle karşılaşıyorum ama değişim oldukça güzel…”

Hadi sözünü kesin.

Çok basit bir sebepten ötürü Dough işten ayrılmalı. Dough damgayı yemiş. Firmadaki herkesin Dough’un kim olduğu ve neler yapabileceği konusunda beklentileri var. Posta odasından çıkıp yükselmek kulağa çok cezp edici gelebilir ama aslında hiç de öyle değildir. Dough yolun sonuna varmış. Bundan sonra herhangi bir meydan okuma ya da teşvikle karşılaşmayacak ne de başkanlığa terfi ettirilecek. Gerçekte başarabileceklerinin çapı her ne olursa olsun o gelişimini durdurdu, en azından önemi olan kişilerin gözünde.

Eğer şimdi bu firmayı terk edip başka bir şirkete girerse kendi kendisini yeniden keşfetmesi gerekir. Yeni firmasındaki hiç kimse genç Dough’ı tanımıyor olacak. Hayır, onlar Dough’a yeni Dough olarak davranacaklar. Yani az bir geçmişi olup da yukarı doğru sınır tanımaksızın yükselen Dough olarak.

Ebeveynlerimiz ya da büyük anne ve büyük babalarımız bizim 5, 10 yıllık ya da hayat boyu sürecek işlerde çalışmamızı isterler ama gelip giden şirketlerle dolu, sadece birkaç yıl gibi bir sürede sıfırdan Fortune 500 şirketi haline gelip sonra ise kaybolup giden şirketlerle dolu bir dünyada bu adeta imkânsız.

İşte önerim ve benim Dough’a söylediğim şey: Yeni bir iş arama zamanı, buna ihtiyacın olmadığı zamandır. İş değiştirme zamanı kendini rahat hissetmeye başlamadandır. Hadi. Değiştirin. Kendinize karşı çıkın. Kendinizi ayaklandırın. Kendinize bir terfi verin. Kariyeriniz ve becerilerinizle bunu hak ediyorsunuz.

Eğer işiniz bir Cul-de-Sac ise vazgeçmelisiniz. Ya da kariyerinizin bittiğini kabul etmelisiniz.

Kübra Öner’in yardımlarıyla, Mustafa Su ve İrem Acar için kitaptan aynen alıntıdır.